Indotxinako bidai honetan gehien harritu doztena da, zelan dabizen munduko hiri batzuk, abiadura izugarri baten aldatzen. Ibai zabal bat eta inguruan bizitoki moduan txabolak izatetik, eraikin ikaragarriak eta kontrolatu gabeak egitera.Batez be, zelan etorkizuneko hiri horiek, nola dabizen jatorrizko hiria botatzen, kanporantza bultzatzen.
Tradizioagaz lotutako, oso bitxia iruditu dazten bidaiko beste atal bat, eraikin artifizial eta zuhaitzen arteko baso hau izen da.Klase hasieran aipatutako Cristina Iglesias eskulturea ekarri dit burura. Izan ere, artista honek natura erabiltzen deu elementu artifizialak egiteko eta kasu honetan, natura artifizial bat dala emoten deu, baia ezta holan. Naturak, berak, sortutakoa da. Asko gusta dazte zelan batzen diren biak argazki honetan: artifiziala eta naturala. Zer da zer?
No hay comentarios:
Publicar un comentario